แนวคิดการพัฒนาที่ว่าด้วยการกระจายรายได้ควบคู่ไปกับการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ

หลังจากช่วงทศวรรษที่ 1960 เป็นต้นมา ความเจริญเติบโตทางด้านเศรษฐกิจของกลุ่มประเทศด้อยพัฒนาทั้งหลายมีการพัฒนาไปอย่างมาก เพราะมีการเข้าถึงปัจจัยการผลิต การปรับทิศทางการลงทุนของรัฐได้เหมาะสม และการขจัดการกีดกันผู้ผลิตรายย่อย ในการ วางแผนการพัฒนาจะต้องมีการจัดสรรงบต่าง ๆ เพื่อการพัฒนาในทุก ๆ ด้าน ทั้งการลงทุนที่รัฐ มุ่งกระจายรายได้กับกลุ่มคนจน หรือชนชั้นแรงงาน ให้สามารถเป็นเจ้าของการผลิตได้ ซึ่งรัฐ อาจดำเนินการได้ในรูปของสหกรณ์การผลิต กลุ่มการผลิต เป็นต้น ซึ่งจะทำให้คนกลุ่มนี้สามารถ ที่จะเรียนรู้ระบบการพัฒนาต่อไปในอนาคต

แนวคิดนี้เป็นแนวคิดสำหรับประเทศด้อยพัฒนาและประเทศกลุ่มโลกที่สาม โดยประชากรเสียเปรียบในแง่ของเศรษฐกิจที่มีการเจริญเติบโตเฉพาะทางเศรษฐกิจและสังคมที่เป็นอยู่โดยไม่มีความจำเป็นต้องมีการปฏิรูปโครงสร้างทางเศรษฐกิจและสังคมแต่อย่างใด เพราะการกระจายรายได้เป็นสิ่งที่ไม่สามารถแยกออกจากกันได้ฉะนั้นความเสมอภาคทางด้านเศรษฐกิจ  จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะลดความยากจนลงและลดช่องว่างระหว่างคนจนกับคนรวย